INGURUMENAREN ARAZOAK ETA NATURA-GUNEEN BABESA

           

Ekosistema: naturan milaka urtez elementu desberdinak orekan egon dira. Elementu naturalak, landareak, fauna, gizakia dira. Ekologiaren oinarrizko kontzeptua da. Ekologia ekosistemak aztertzen dituen zientzia da. Helburua ekosistema mantentzea da. Gizakiak ekosistemaren oreka apurtu du mendeetan zehar (ingurumenari arazo larriak sortu dizkio). Orain orekan dauden naturaren elementuak mantendu nahi ditu (natura-guneen babesa proposatzen du).

BASO-SOILTZEAK

 

Gizakia nekazaritza eta abeltzaintza garatzen hasi zenetik, zuhaitzak mozten eta lur-sailak luberritzen hasi zen. Aro Modernoa iritsiz geroztik, gero eta baso gehiago suntsitu ziren, zuraz baliatzeko eta lur-sailak nekazaritzarako lur bihurtzeko. Euskal Herrian bertako landaredia batez ere XIX. mendean aldatu zen, landare-ikatzak eta ontzigintzak indar handia izan zutelako lehenengo, eta paper-industriak eta nekazaritza eta abeltzaintza izugarri indartu zirelako gero.

 

Irabazi ekonomikoak azkar eskuratzeko asmoz egindako hostozabalen mozketak eta basoen gehiegizko ustiaketak indartu zirenean, baso atlantiko eta mediterranearretako landaredia izugarri aldatu zen. Baso atlantikoaren degradazioaren ondorioz, ametza, gorostia, pinua eta, azkenik, sasitza eta otalurrak eta, finean, gero eta lur pobreagoetara hobeto egokitzen ziren espezieak hedatu ziren.

Baso mediterranearretan hazi ohi den zuhaitz bat, artea, berez beharko lukeen baino askoz esparru txikiagoan hazten da gaur egun; baso horiek degradatzean, sasitzak dira nagusi eta, lurra suteek eta beste hainbat galerek ahuldu ahala, estepak ugaritzen dira.

 

Gainera, sua da, gizakiarekin batera, basoaren etsai nagusia. Suteek izugarrizko kaltea egiten diote atmosferari, tokian tokiko ekosistemak erabat galaraz baititzakete; gainera, higadura eta desertifikazio-prozesuetarako arriskua handitu egiten da hauen ondorioz.

Suteek Penintsula osoan dute eragina oro har, baina Mediterraneoko kostaldean garrantzi handia dute, maiz uholde-euri eta lehorte handiko lekuetan gertatzen direnez, higadura-prozesuak areagotu egiten baitira eta lurrak aberastasuna galtzen baitu.

 

Azken urteotan, instituzioak hostozabalak, tokian tokiko espezieak edo antzekoak erabiliz -haritz amerikarra, pagoa, gaztainondoa, bananondoa, akaziak eta makalak-, basoak berritzeko politikak bideratzen ari dira. Hauek polikiago hazten badira ere, ekosistema naturalak eta aniztasun biologikoa hobeto zaintzen baitituzte eta, gainera, suteetarako eta desertifikazio-prozesuak indartzeko arriskua murrizten baitute.

 

 

DESERTIFIKAZIOA

 

Landaredia galtzeak eta lurrak bere aberastasuna galtzeak desertifikazio-prozesua areagotu egin dute Penintsularen zati handi batean, batez ere Mediterraneo aldeko zerrendan, Ebro bailaran eta Gaztela-Mantxan. Gainera, berotegi-efektuaren eraginez, tenperaturek oro har gora egin dutenez, lehorteak indartu dira eta higadura-prozesuak sustatu.

 

Horren ondorioz, desertifikazio-prozesua hainbat prozesu independenteri lotuta dago, bala nola, uholde-urei, landare-estalkiaren desagerpenari eta higadura handiari, adibidez, eta prozesu hau areagotu egiten da lur-sail malkartsuetan.

 

INDUSTRIAREN KUTSADURA

 

Industriak ingurugiroari oso kalte larriak eragin dizkio, atmosfera, lurzorua eta ura kutsatzen baititu. Gaur egun, ingurugiro-politika zuzenak garatzeko kontzientzia gero eta handiagoa da, kostu handikoak diren arren. Hala ere, kutsaduraren ondorioz sortutako arazo larri asko (CO2,Ozono geruzaren zuloa,Euri azidoa)  industriaren garapena hasi zenean ingurugiroa babesteko inolako neurririk hartu ez zelako gertatu dira.

 

Industriek erreketara eta itsasora, batez ere Mediterraneora, egiten dituzten isurketa solido nahiz likidoek ere kutsadura kimiko larria ekarri dute.Espainia Europako Batasunean sartzean ingurugiroari buruzko arau zorrotzak aplikatu dira. Zehazki, kutsadura-maila handia eragiten zuten eta etxebizitzen ondoan kokatuta zeuden industria asko desagertu dira, bertako biztanleen osasuna arriskuan baitzegoen. Gainera, 1985. urtetik aurrera, industria berriek Europako Batasuneko finantza-fondoak jasotzeko derrigorrezkoa da lantegi berriaren ingurugiro-inpaktuaren azterketa sakona egitea.

 

Gaur egun debekatuta dago araztu gabeko urak eta zenbait gas kutsagarri isurtzea, baina arautegi horiek ez dira beti errespetatzen. Ikuspuntu ekonomikotik, industria batzuentzat errentagarriagoa da jartzen dizkieten isunak ordaintzea hondakin kutsagarrien isurketak saihestea baino.

 

Industrien ingurugiro-kalitatea hobetzeko bide luzea egin beharko da oraindik. Gobernuek delitu ekologikoen kontrako isunak gogortu egin beharko lituzkete, industri produkzioak industria kokatuta dagoen eta beharrezkoa duen ingurunea errespeta dezan.

Penintsulan, kutsadura industrial handien duten inguruak industria siderometalurgikoak, industria kimikoak, zementuzkoak eta paper-industriak kokatzen diren guneak dira; hau da,Euskal Herriko zenbait tokitan, Bartzelonan, Madrilen, Valentzian, Cadizko badian, Asturiasen, etab.

 

Energia kutsagarriak

 

Energia-produzitzaileak dira gehien kutsatzen duten instalazioak eta, zehazki, berriztagarriak ez diren energia-iturrienak, hala nola, petrolio, ikatz edo uranioarenak.

Zentral termiko klasikoek, erregai fosilak -ikatza eta petrolioa erabiltzen dituztenek, atmosfera ikaragarri kutsatzen dute. Erregai gisa ikatza erabiltzen duten zentralek, zehazki, sufrea isurtzen dute atmosferara, berau kutsatuz eta euri azidoa sortuz.

 

1997an Kioton egin zen Klimaren Gailurrean, Espainiak 2010. urtera arte CO2-ren emisioak gehienez % 15 handitzeko konpromisoa hartu zuen; hala ere, 1998 bukaeran kopuru hori gainditu zuen ia.

 

Eztabaida handiak sortu dituen beste energia-iturri bat energia nuklearra da. Energia-mota honek ez du gas kutsagarririk isurtzen, baina erradioaktibitatearen ihesek zuzenean -minbizia, erredurak, etab. Sortuz nahiz zeharka, elikagaien eta uraren bitartez edo erradioaktibitatea duen aire kutsatuaren bidez, eragiten diote gizakiari. Hala ere, zentral nuklearrek eragindako arazo nagusiak, ihesak baino gehiago, sortzen dituzten hondakin arriskutsu ugarien ondorio dira. Uranio edo plutoniozko barrak, erradioaktibitatez kargatuta oraindik, zentral nuklearretan bertan edo hilerri atomikoetan biltzen dira, metalezko bidoi hermetikoetan. Bidoi horiek itsasoko fosetara botatzen dituzte batzuetan eta horrek hausteko eta itsasoko ekosistemak karga erradioaktiboarekin kutsatzeko arriskua areagotzen duo Gaur egungo arazo nagusietakoa hondakin arriskutsu horien biltegiratzea da, erradioaktibitate-maila denbora luzean ez baita aldatzen. Villar de Cañas-es (Cuenca) hondakin erradioaktiboentzako biltegia sortzen hasi dira.

Ihes erradioaktiboen arazo honen azken gertaera 1998.urtekoa da. Europa osoan laino erradioaktibo baten presentzia sumatu zen eta Espainiatik abiatu zen, Algecirasko Acerinox lantegitik, hain zuzen ere -enpresa honek altzairua birziklatzen du..

 

Iritzi publikoak hondamendia gertatu eta handik bi astetara jakin zuen horren berri, Frantziako eta Italiako informatzaileen bidez. Industria askotan ez dituzte kontrolatzen erradioaktibitatea izan ditzaketen elementuak edo osagaiak eta, horren ondorioz, istripu larriak gertatzen dira, Acerinox lantegian gertatutakoa bezalakoa.

 

Meatzaritza eta hondamendi ekologikoak

 

Meatzaritzak ere kutsadura handia eragiten duo Adibide hurbilena Doñanako hondamendi ekologikoa da, Europak izan duen hondamendirik handienetakoa izan dena. 1998. urtean Aznalcollar-eko meatzeko putzu izugarri handi bat hautsi zen eta putzu horretan, Boliden enpresa suediar-kanadarrak hondakin mineral astunak zituzten lokatz toxikoak zituen biltegiratuta. Harresi bat eraiki zuten Doñanako Parke Nazionala lokatz toxiko horietatik babesteko, artsenikoa, kadmioa, zinka, kobrea, kromoa, burdina, beruna, nikela, etab. baitzituzten hala ere, lur emankorren 5000 hektarea baino gehiago kutsatu ziren Agrio eta Guadiamar ibaiek zeharkatzen duten eskualdean.

 

HIRIETAKO HONDAKINAK

 

Hirietan hondakin solido  (HHS) eta likido asko sortzen dira eta hirietako ingurugiroa guztiz narriatzen dute eta, horrekin batera, airea, ura eta inguruetako lurrak kutsadura-maila altuak izaten baitituzte, hain zuzen ere. Hirietako hazkunde etengabeak arazo hori erabat areagotu egiten duo Espainiako estatuan, kostaldeko hiriguneek sortzen dute hondakinen % 40 inguru, bertan kokatzen baitira ekonomi jarduera gehienak eta kapital demografiko handiena.

 

Hondakin likidoen arazoa hirigune handi samarretan araztegiak eraikiz konpondu beharko litzateke; hala ere, hondakin solidoen konponbidea askoz ere zailagoa da. Oro har, hirietan sortutako hondakin solidoak kontrolatu gabeko zabortegietan uzten ziren eta bertan pilatu egiten ziren edo inolako irizpiderik gabe erretzen ziren. Kontrolatu gabeko zabortegiak gero eta gehiago dira eta iberiar penintsulako lurralde osoan zehar kutsadura handiko guneak eragin dituzte. '

 

Beste alde batetik, hiriguneetako hondakin solido guztiak tratatzeko irtenbideak kostu handiak ditu, azpiegituretan inbertsio handiak egin behar izaten baitira.

 

Gaur egun oraindik hiriguneetako hondakin solidoen tratamenduari ez zaio merezi duen garrantzia ematen. Orain arte herri guneetan zabortegi kontrolatuak jarri dira eta hirigune handietan hondakinak erre egiten dira.

 

Hala ere, irtenbide ekologikoena hondakin solidoak bereiztea eta birziklatzea da. Hori lortzeko biztanleriak ingurugiroa zaintzeko kontzientzia argia izatea beharrezkoa da eta etxeetan, bulegoetan, eta abarretan hondakin horiek bereizi behar dira, gero bilketa ere modu berezituan egin ahal izateko. Materia organikoa ongarri gisa erabiltzeko aprobetxa daiteke.

Espainian 15 milioi tona zabor baino gehiago produzitzen da.

 

Gaur egun, Europako Batasunak, Estatuetako instituzioak, autonomietakoak eta Udaletakoak hondakinen tratamenduan birziklatzeko eta energia aprobetxatzeko politikak sustatzen ari dira. Politika horiek azpiegiturak eraikitzeko inbertsio garrantzitsuak egitea eskatzen dute, baina, bestalde, nahitaezkoa da biztanleria ingurugiroa zaintzeko kontzientziatzea. Herritarrok zaborra sailkatzen ohitu behar dugu: organikoak, ez organikoak, zelulosak, beira, metalak, etab., hala, gero, horiek tratatzea eta birziklatzea errazagoa izan dadin.

 

 

NATURA-GUNEEN BABESA ETA INGURUMEN POLITIKA

            Gobernuen politika aldatu egin da. Delitu ekologikoa sortu dute eta martxan jarri den kontzeptua da. Legearen kontra doa zuhaitzak moztea, ura kutsatzea... Horrez gain, natur gune babestuak sortu dira. Hondatu gabe dauden eremuak zaintzeko eta diru laguntzak ematen dira. Espainiako Estatuan badira gaur egun babesturiko ia 500 espazio natural, 3.000.000 ha inguruko eremua hartzen dutenak (eremu osoaren % 17). Indarrean dagoen legediaren arabera, espazio naturalak ondorengo kategoriatan sailkatzen dira: Parkeak, Erreserba Naturalak, Monumentu Naturalak eta Paisaia Babestuak.

Europar Batasunak sortutako Directiva Habitats proiektuaren arabera Natura Sarea 2000 babestu beharreko eremuen zerrenda osatu zen. Espainiak 2004 erako bere zerrenda  (LIC- Erkidegoaren Intereseko Lekua- EIL) ) osatu zuen. 

 

1. PARKEAK

 

Gizakiaren okupazioak asko aldatu ez dituen eremu naturalak dira, eta, beren paisaien edertasunagatik, ekosistemen garrantziagatik edo landarediaren, floraren edo ezaugarri geomorfologikoen berezitasunagatik, balio ekologiko, estetiko. heziketazko eta zientifiko bereziak dituztenak, halako moduz zaintzea merezi baitute. Parke Nazionalak eta Parke Naturalak bereizten dira.

Parke Nazionala oso balio handiko eremu bat da, Estatuko gobernuak ingurumen-hondamenetik eta degradaziotik babesten duena. Nahiko eremu handiak izaten dira, non gizakiak ez baititu ekosistemak asko aldatu, eta erliebea,landaredia, fauna eta paisaia interes handikoak izaten dira.Espainiako aurreneko inguru natural babestua Covadongako Parke Nazionala izan zen Asturias),1912koa (gaur egun Europako Mendietako Parke Nazionala da).

Sortutako parke nazionalek jendearen gozamenerako, heziketa,kultura eta aisialdi-xedeak dauzkaten bisitariak baizik ez dituzte onartzen. Parke Nazional baten helburua bertako ekosistemak ondo babestea da,eta,hori dela-eta,debekatuak daude ehiza,fruitu-edo ale-bilketa eta antzekoak,hau da,baliabide naturalen ustiaketa izan daitekeen jarduera oro.Alabaina,zenbait xedapen bereziren bitartez,baimenduak egoten dira artzaintza,arrantzak,pinaburuak biltzea (esate baterako, Doñanako Parke Nazionalean).

 

Espainiako Parke Nazionalaren sarean ondoko hauek daude:

Aigüestortes i Estany de Sant Maurici Lleidan (Katalunia),Cabrera (Balear Uharteetan), Cabañeros CiudadRealen (Gaztela Mantxa), Caldera de Taburiente La Palma uhartean (Kanariak), Doñana Sevilla eta Huelvako probintzietan (Andaluzia),Garajonay Gomeran (Kanariak), Atlantikoko uharteak (Galizia), Ordesa eta Monte Perdido Huescan (Aragoi),Europako mendiak (Asturias), Sierra Nevada Granadan eta Almerían (Andaluzia),Tablas de Daimiel Ciudad Realen (Gaztela-Mantxa), Teideren mendialdea Tenerifeko uhartean(Kanariak) eta Timanfaya Lanzaroteko uhartean (Kanariak). Parke Nazionalak aldi berean kudeatzen dituzte Estatuko Administrazio Orokorrak eta parkea dagoen lurraldeko Autonomia Erkidegoak edo Erkidegoek.

 

Parke naturala alderdi natural bat da, batzuetan elementu antropikoak eta giza bizilekuak dauzkana,ekosistema naturalak eta paisaien edertasuna zaintzeko helburuaz erakunde publikoek mugatua.Adibide baterako:Urkiola Bizkaian,Gorbeia Bizkaian eta Araban,

Aiako Harria Gipuzkoan, Dehesa de Moncayo Zaragozan,Sierra Espuña Murtzian, Ebroren Delta Tarragonan...Parke naturaletan egin litezke nekazaritza –jarduera tradizionalak,beti ere baliabide naturalen zaintzarekin bat badatoz, eta uzten zaie bisitariei sartzen. Espazioetan, bakar-bakarrik parkea dagoen lurraldeko Autonomia Elkargoari dagokio kudeaketa.

 

Espainian gaur egun100 Parke (Naturalak edo Eskualdekoak) dira.

 

2.ERRESERBA NATURALAK

 

Erreserba Naturalak ustiaketa ekonomikoa galarazia edo mugatua dagoen eremuak dira, balio naturalak babesteko helburuaz:animalia-espezie ez oso arruntak, landaredia eta

Ingurua oro har .Ehiza,beraz,debekatua dago,eta bisita Pertsonen sarbidea oso arau zorrotzei jarraituz antolatzen da. Adibide baterako: Peloñoko Erreserba Naturala (Asturias), Arbaiur-Arroila (Nafarroako Foru Erkidegoa),Iruelasko ibarreko Erreserba Naturala Ávilan (Gaztela-Leon), Ontígolako Regajal Mar (MadrilgoErkidegoa)

Erreserba Natural integral bat giza ekimen zuzena zeharo debekatua dagoen espazioa da, ingurumenean eraginik ez  duen kontrol zientifikoa salbu.Adibidebaterako:Mencafete Hierro uhartean (Kanariak),Lanzaroteko Los Islotes Erreserba Natural integrala (Kanariak),Muniellos Asturiasen,Els Estanys eta Creus lurmuturra Gironan (Katalunia).

 

Biosferako Erreserbak mundu osoko babes gune sare baten  parte diren lurraldeak dira,MAB(Man and Biosphere) programaren baitan.Erreserba hauek elkarrekin lotutako hiru eremutan egituratzen dira:erdigunebat,ondoena kontserbatutako ekosistemak daudena; aurreneko hori inguratzen duen tanpoi eremua, eta trantsizio-eremua, duena giza jarduera handiagoa Ondorengo helburu hauek ditu:

 

Dibertsitatea eta landareen eta animalien komunitate naturalak gizakiarentzat gaur egun dauden bezala gorde,ahalik eta modurik integralenean. Ingurumenarekin lotutako ikerlanentzako eremuak eduki,bai barren aldean,bai eremu hauek dauden eskualdean.

 

Heziketa eta prestakuntza eman,kontserbazioa giza jarduerekin eta landaldeko garapenarekin lotzeko ahal egina eginez,bertako elkargoei erreserben funtzionamenduan eta kudeaketan parte harraraziz. Adibidebaterako:Urdaibaiko Biosferaren Erreserba Bizkaian (Euskadi).

 

3.MONUMENTU NATURALAK

 

Monumentu Naturalak izadiko espazioak eta elementuak dira, berez oso bereziak direlako edo aparteko edertasuna dutelako, babes berezia merezi dutenak.Adibidebaterako:Tenerifeko  mila urteko dragoa, "Tres patas" artea Mendatzan (Nafarroa) edota Santiago mendia Losako ibarrean.Autonomia Elkargoek kudeatzen dituzte.

 

4. PAISAIA BABESTUAK

 

Balio estetiko eta kulturagatik babestutako inguruneak dira. Aprobetxamendua eta ingurua zaintzea batera behar dituzte.